Polityka społeczna obejmuje zakres praktyczny w postaci działań zaspokajających potrzeby i rozwiązywanie konfliktów w społeczeństwie, realizowanych przez organizacje pozarządowe i władzę publiczną, jak i zakres teoretyczny, który zaliczamy do nauk społecznych. W polityce społecznej wyróżnia się trzy główne kategorie, o które ta winna jest dbać: bezpieczeństwo socjalne, ład społeczny i życie rodzinne. Każda z wymienionych dziedzin obejmuje życie rodzinne, w społeczeństwie i narodowe. Bezpieczeństwo socjalne winno zapewnić dochody podczas choroby, inwalidztwa, bezrobocia. Nie da się ukryć, iż zapomogi socjalne są bardzo często przyznawane w Polsce, bo i stan bezrobocia się zwiększa, szczególnie wśród ludzi młodych, z wykształceniem humanistycznym. Kategoria ta obejmuje także równość szans dla dzieci w szkołach, a także równego rozwoju człowieka. W ładzie społecznym odnajduje się logiczny sens- jeśli panuje pokój i względny dobrobyt człowiek rozwija się szybciej, mając większe szanse na wyjście przed szereg. W trzeciej kategorii ujmowana jest ważność rodziny jako komórki społecznej, dzięki której socjalizacja pierwotna przebiega zgodnie z założeniami, co następnie skutkuje w prawidłowym rozwoju człowieka. Polityka społeczna w gruncie rzeczy otacza nas z każdej strony, a tak wielu ludzi nadal nie wie, że to właśnie ta dziedzina praktycznej polityki.
Polityka społeczna w Polsce
Napisz odpowiedź
Mass media otaczają nas dziś z każdej strony, gazety codzienne, miesięczniki polityczne, Internet z portalami poświęconymi bieżącej polityce, telewizja, radio. Czym nas raczą te wszystkie wynalazki techniki? Informacjami o tym, że pan X ma kota, pan Y złapał gumę, a pani Z założyła nieelegancki strój na konferencję sejmową, za co nie została ukarana przez swojego przełożonego. Natomiast najważniejsze fakty, które mają istotny wpływ na widzę i zorientowanie przeciętnego obywatela, zostają nieprzekazane. Jak to się dzieje, że wysłuchujemy tak mało znaczących wydarzeń, lub informacji bardzo zakolorowanych? Otóż odpowiedź jest tylko jedna. Media stosują grę, w której usypiają czujność człowieka, zasypując go zbędnymi newsami, po czym znudzony człowiek szuka innego programu, który zainteresuje go bardziej. Nie znajdując nic ciekawszego, postanawia sięgnąć do stron www, lecz i tam wieje nudą. W takiej sytuacji człowiek decyduje zaprzestać interesowania się bieżącymi wydarzeniami i zająć czymś innym, znaleźć lepszy program. Następnie pojawia się problem, kiedy okazuje się, iż na ulicy pełno jest plakatów wyborczych, które przyklejone jeden na drugi, odstraszają od wyjścia na ulicę. I biedny niezorientowany już człowiek nie pójdzie na wybory lub pójdzie, odda nieprzemyślaną decyzję, dołączając do reszty biernego społeczeństwa. I tak oto człowiek wypiera się świadomości sytuacyjnej, a media nadal raczą ludzi ważnymi dla nikogo faktami.
W doktrynie społecznej nauki Kościoła wyróżnia się bardzo nietypową cechę: człowiek jest traktowany jako jednostka i uznaje się wyjątkowość każdej jednostki. Jest to tak zwana personalistyczna wizja ludzkiej osoby. Jednostkę traktuje się tak, ponieważ posiada ona duszę, która jest jedyną drogą do uzyskania życia wiecznego. W tym ujęciu chroni się szczególnie godność człowieka, jego wolność, lecz wolność od grzechu, czyli zła i ostatecznym dążeniu do świętości. Społeczeństwo współpracuje ze sobą na zasadzie solidaryzmu społecznego, usuwa się tutaj podział hierarchiczny w strukturze ludności, każdy jest tak samo ważny. Rodzina jest podstawową komórką społeczną, otoczeniem, gdzie ma miejsce socjalizacja pierwotna. Pojęcie państwa w doktrynie nauki społecznej Kościoła jest wspólnota, dążąca do zapewnienia ludziom godnych warunków do życia. Państwo winno się też charakteryzować subsydiarnością, czyli pomagać obywatelom słabszym, ale tylko w sytuacji, gdy wyraźnie nie dają sobie rady. Naród ma tutaj prawo do obywatelskiego nieposłuszeństwa, w razie gdyby władza łamała prawo. Kwestie związane z ekonomią reprezentuje gospodarka rynkowa, z naciskiem na potrzeby socjalne. Zdecydowanie najwybitniejszym przedstawicielem tej doktryny politycznej był Jan Paweł II.
Polskie społeczeństwo jest podzielone pod względem stanem zamożności i miesięcznymi dochodami. Ludzie władzy, nauki, a także dużego szczęścia pobierają niebanalne sumy, liczone w tysiącach złotych polskich na miesiąc. Żyją w wystawnych domach, drogich mieszkaniach w najlepszej okolicy, jeżdżą najnowocześniejszymi samochodami. Nie jest ich może przerażająco dużo, ale patrząc na to z perspektywy klasy najuboższej, to przerażająca liczba przedstawicieli polskiego społeczeństwa. Klasa usytuowana pośrodku ma stałe miesięczne dochody ze swojej pracy, nie jest to suma, która nakłania do wielkich oszczędności czy co tygodniowych wizyt w salonach kosmetycznych, najdroższych butikach, czy częstych wyjazdów zagranicznych, ale kwota ta pozwala utrzymać rodzinę czteroosobową, nie odmawiając sobie każdej przyjemności. Klasa ostatnia, znajduje się w sytuacji dramatycznej. Pieniędzy w przeliczeniu na miesięczne opłaty, wydatki na żywność i zdrowie nie pozwalają w żadnym wypadku na nic innego. Często są takie sytuacje, że człowiek musi wybrać pomiędzy wizytą u lekarza z ciężką chorobą a bochenkiem chleba, który stanowi praktycznie jedyny pokarm dla takiej osoby. Co robi z tym państwo? Niezbyt wiele, żeby dostać zasiłek czy rentę obywatel musi przejść przez masę biurokracji, w której czuje się zagubiony, a pensje najbogatszej klasy rosną nadal.
W czasie kryzysu, deprymującego bezrobocia, coraz większej biedy i ludzi żyjących na granicy ubóstwa lub daleko za nią, szczególnie słuszne wydają się operacje i projekty, mające zapewnić państwu niezmienność cen. Jednym z kluczowych w tym zakresie zadań banku centralnego, któremu podlega polityka monetarna jest takie działanie, które będą stały na straży niezmiennych cen. Samo zapewnienie stabilności finansowej to kwestia niezmiernie skomplikowana, opierająca się na wpływaniu na wartość kursów walut, czy wskaźnik podaży pieniądza. Bank centralny ma za zadanie zrealizowanie celów, do których dąży polityka pieniężna, a cała procedura wymaga wdrożenia specjalistycznej i dobrze opracowanej strategii. Sfera polskich cen, panowania nad inflacją, podażą pieniądza i form, w jakich występuje (papiery wartościowe, depozyty, monety, banknoty itd.) jak również skuteczna i właściwie opracowana polityka monetarna kraju leży w rękach Rady Polityki Pieniężnej, Narodowego Banku Polskiego i Komisji Nadzoru Finansowego.
Organizacje typu non profit silnie powiązane są z ekonomią, polityką i reprezentacją państwa. We współczesnej Polsce z każdym rokiem przybywa organizacji pozarządowych, z czego niewątpliwie należy się cieszyć. Jest to przejaw pomocy słabszej grupie ludzi, do których skierowana jest dana organizacja. Grupami docelowymi, którym pomagają organizacje pozarządowe są przede wszystkim dzieci, ludzie starsi, ciężko chorzy. Wyróżnia się dwa typy organizacji: stowarzyszenia i fundacje. Różnią się one tym, że w tych pierwszych kapitałem procentującym są ludzie, a w tych drugich- pieniądze. W stowarzyszeniu można działać jako wolontariusz lub osoba zatrudniona. Wolontariat jest bardzo powszechny wśród dzisiejszej młodzieży. Pomóc można w różnoraki sposób: ucząc dzieci w świetlicy środowiskowej, organizując imprezy charytatywne, wpłacając darowizny lub ofiarowując potrzebne przedmioty. Wolontariuszem można być ciągle lub też jednorazowo. Fundraiserem zostaje się w momencie przekazania wybranej sumy pieniędzy do określonej fundacji. Liczna NGO’ sów wpływa na wizerunek polskiej polityki. Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy Jurka Owsiaka znają ludzie na całym świecie, a suma zbierana w ten jeden dzień w roku jest ogromna, co tylko pokazuje mentalność Polaków. NGO’s są niejako wizytówką dla praworządności w państwie.
Kara śmierci nadal obowiązuje w wielu miejscach na świecie, szczególnie w Azji i Afryce. To że jest ona dehumanizująca, odstręczająca i napawająca odrazą nikt pisać nie musi- to oczywiste. Jednak skoro tak jest, to dlaczego nadal się ją stosuje? Zwolennicy tej formy represji twierdzą, że kara ma działać odstraszająco, musi więc być bezwzględna, zapobiega popełnianiu dalszych przestępstw i wyklucza poczucie bezkarności morderców, państwo nie musi płacić za utrzymanie więźnia. Przeciwnicy karania ludzi w ten sposób mówi, iż w momencie pomyłki sądowej nie ma możliwości naprawienia błędu, kara ma działać także wychowawczo, więc możliwość pozostania przy życiu nauczy skazanego nowego zachowania i da mu szansę na poprawę. Kara śmierci w Polsce została po raz ostatni wykonana w 1988 roku, została zastąpiona dożywotnim pozbawieniem wolności. Argumenty za i przeciw są racjonalne. Skoro zabił, niech sam zginie, ale z drugiej strony, morderca nadal jest człowiekiem i przysługuje mu godna śmierć. System demokratyczny wyraźnie mówi, iż podstawowym prawem człowieka jest prawo do życia. Znaczna część krajów przyjęła ten system za właściwy,więc i kara śmierci została z nich usunięta. Jednym z wyjątków są Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, gdzie ten rodzaj kary nadal tam obowiązuje.
Nie od dziś wiadomo, że dzieci są przyszłością narodu. To prawda dość uniwersalna, odnosząca się do wielu zagadnień i komponująca się z rzeczywistością na wielu płaszczyznach. Dziecko bowiem, to nie tylko dobro jednostki, jaką jest rodzina, ale kluczowy element rozwoju ekonomiczno – gospodarczego społeczeństwa i kraju. Całościowa polityka państwowa, mająca na celu wszechstronny, intensywny rozwój kraju we wszystkich jego aspektach przewiduje więc wsparcie i stymulację wszelkich działań ułatwiających podjęcie decyzji o powiększeniu rodziny. Polityka rodzinna ma na celu realizowanie takich projektów i pomysłów, które umocnią stabilność przede wszystkim finansową rodziny, jednej z fundamentalnych jednostek społecznych. Dołożenie wszelkich starań, by w kraju rodziło się więcej dzieci, docelowo zaś było więcej porodów niż zgonów, w sytuacji tak drastycznego niżu demograficznego wydaje się być koniecznością. Tym bardziej, że wiele par decyduje się na jedno dziecko wbrew sobie i własnym marzeniom o większej rodzinie. Obawiają się, że polityka państwowa nie zapewni im możliwości pracy, która pozwoli utrzymać większą ilość dzieci.
Kraje muzułmańskie takie jak Turcja, gdzie 99% obywateli to wyznawcy islamu, postrzegane są bardzo często jako kraje dyskryminujące stanowisko kobiet w życiu politycznym, gospodarczym, a także społecznym. Co ciekawe władze w Turcji po wielu rewolucyjnych zmianach w XX i XXI wieku, dokonało równości między pozycją kobiet i mężczyzn w kwestiach gospodarczych, ale przede wszystkich politycznych. Co ciekawe przed przyjęciem islamu przez państwo tureckie, kobiety posiadały szeroki wachlarz praw dotyczących kwestii społecznych i politycznych. Do wszystkich zamężnych kobiet zwracano się z należytym szacunkiem, a osoby, które je znieważyły podlegały surowej karze śmierci. Wraz z przyjęciem islamu, społeczeństwo tureckie nadal pozostawało wierne przyjętym i utrwalonym w społeczeństwie obyczajom. Jednak wraz z upływem czasu nowo przyjęta religia wprowadziła zmiany w postrzeganiu i traktowaniu kobiet w sferze politycznej i społecznej. Do początku XX wieku kobiety miały ograniczony dostęp do edukacji, kobiety zaczęły podlegać coraz większemu rygorowi i wszelkim ograniczeniom swobody wypowiedzi. Panowała pełna poligamia, mężczyźni mogli poślubić maksymalnie cztery żony. Kobieta nie miała nic do powiedzenia w kwestii wyboru i poślubienia męża. Kandydata na męża wybierali rodzice, którzy nie organizowali tradycyjnych zaręczyn, najczęściej ,,zaręczyny’’ przybierały formę ustnej umowy między dwoma zainteresowanymi rodzinami. Małżeństwo zawierane było w obecności rodzin i za umowna zgodą obu narzeczonych.
Internet wydaje się budzić ambiwalentne uczucia. Z jednej strony zachwyt nad tym, jakie otwiera perspektywy, na co pozwala, z drugiej zaś strach przed szkodami, jakie można przy jego pomocy wyrządzić. Dla wielu użytkowników sieci, jest to furtka dla naciągaczy, oszustów i innych, czyhających na pojawienie się nieświadomego Internauty. Świadomość społeczna jest różna. Jedni twierdzą, że są w sieci anonimowi, inni boją się gromadzenia danych o sobie. Z pomocą wszystkim przychodzi polityka prywatności. To nic innego, jak zapis postanowień danej witryny, mający na celu informowanie użytkowników o tym, jakie ich dane są gromadzone, kto nimi zarządza i w jaki sposób. Ważnym aspektem, który obejmuje rzeczona polityka, jest stała możliwość wglądu w powierzone serwisowi czy witrynie własne dane, modyfikowania ich, czy usuwania. Witryny i serwisy gromadzą dane w różnych celach, głównie statystycznych i marketingowych. Dzięki Ustawie O Ochronie Danych osobowych, nie tylko Internauci, ale także klienci banków, subskrybenci, uczestnicy programów lojalnościowych w sklepach i inni mogą czuć się spokojni, a powierzone dane uważać za bezpieczne. Polityka prywatności w zgodzie z ustawą chroni konsumentów i użytkowników