Demokracja pochodzi od greckich słów demos, czyli lud i krateo, to znaczy- rządzę. Czyli w dosłownym tłumaczeniu rządy ludów. Wywodzi się ona ze starożytnej Grecji, będącej kolebką kultury europejskiej, także politycznej. W założeniu tego ustroju politycznego obywatel jest najważniejszy. Suwerenem jest więc naród, który swoją władzę skupia w rękach monarchy. Ludzie wybierają swoich przedstawicieli w demokratycznych i sprawiedliwych wyborach. Nic nie dzieje się wbrew woli obywateli. W demokratycznych państwach najważniejszym dokumentem prawnym jest konstytucja, która zawiera ogólne zasady funkcjonowania demokratycznego państwa. Nie każdy kraj posiada ten akt normatywny, przykładem jest Wielka Brytania, gdzie zamiast tego ustanowione są konwenanse konstytucyjne, prawo stanowione oraz prawo precedensowe. Wyróżnia się dwa rodzaje demokracji: pośrednią, gdzie obywatele wybierają swoich pośredników do ich reprezentowania oraz bezpośrednią, w której obywatele sami podejmują inicjatywę ustawodawczą, chęć zwołania referendum, czy inną formę aktywności politycznej. Demokracja jest gwarantem państwa prawnego, w którym ludzie winni czuć się bezpiecznie, przestrzegania wolności jednostki. Ważnym aspektem jest jeszcze równość każdego wobec prawa. W takim spojrzeniu nie ma osób wyższych i ważniejszych, a władza nie stosuje tak często przymusu politycznego.