Internet wydaje się budzić ambiwalentne uczucia. Z jednej strony zachwyt nad tym, jakie otwiera perspektywy, na co pozwala, z drugiej zaś strach przed szkodami, jakie można przy jego pomocy wyrządzić. Dla wielu użytkowników sieci, jest to furtka dla naciągaczy, oszustów i innych, czyhających na pojawienie się nieświadomego Internauty. Świadomość społeczna jest różna. Jedni twierdzą, że są w sieci anonimowi, inni boją się gromadzenia danych o sobie. Z pomocą wszystkim przychodzi polityka prywatności. To nic innego, jak zapis postanowień danej witryny, mający na celu informowanie użytkowników o tym, jakie ich dane są gromadzone, kto nimi zarządza i w jaki sposób. Ważnym aspektem, który obejmuje rzeczona polityka, jest stała możliwość wglądu w powierzone serwisowi czy witrynie własne dane, modyfikowania ich, czy usuwania. Witryny i serwisy gromadzą dane w różnych celach, głównie statystycznych i marketingowych. Dzięki Ustawie O Ochronie Danych osobowych, nie tylko Internauci, ale także klienci banków, subskrybenci, uczestnicy programów lojalnościowych w sklepach i inni mogą czuć się spokojni, a powierzone dane uważać za bezpieczne. Polityka prywatności w zgodzie z ustawą chroni konsumentów i użytkowników
Chroń prywatność, chroń siebie
Napisz odpowiedź
Federacja Rosyjska to państwo z niezmierzoną liczną zagadek. Jedną z nich jest sposób wykonywania ustroju demokratycznego w tym państwie. Obecnym prezydentem tego kraju jest Władimir Putin, wybrany po raz drugi na to stanowisko. Podczas kadencji byłego prezydenta Dmitrija Miedwiediewa polityka rosyjska była sprawowana w rzeczywistości przez Putina, który zajmował stanowisko premiera kraju. Rosyjska demokracja opiera się właściwie tylko na głosie prezydenta. Dlaczego więc nadal nazywamy to demokracją? To dobre pytanie, właściwe dla specjalistów w politologii i stosunkach międzynarodowych. Biorąc pod uwagę rosyjską dyktaturę w czasach historycznych, kiedy Rosja dyktowała warunki całemu światu i każdy inny bał się wdawać w dyplomację z Rosjanami, mieli pełną kontrolę nad światem. Trudno pozbyć się takiego nawyku, który najmocniej uwidocznił Józef Stalin podczas II wojny światowej. Wszystko, co wtedy zostało zrobione, musiało przypominać dokładnie rozkaz Stalina, jednego z najgorszych dyktatorów na świecie. Co się zmieniło od tego czasu? Odbudowano domy, miasta nabrały świetności, życie wróciło do normy, a władza nadal jest sprawowana z mocną, dyktatorską ręką. Daleko tutaj do kompromisowych rozwiązań i rządów ludu, tak jak wskazuje demokratyczny system. Rosja jest wiec przykładem na to, jak historia wpływa na zachowania współczesne.
Bezrobocie jest obecnie chyba jednym z głównych problemów w kraju. Kryzys podyktował masowe zwolnienia, degradacje, obniżki pensji i redukcje etatów. W związku z tym wiele nawet dobrze wykształconych osób zasiliło szeregi bezrobotnych. Decydenci państwowi, którym nieobca jest polityka gospodarcza kraju, nie pozostali obojętni wobec dramatycznej sytuacji na rynku pracy, kładąc większy nacisk na uzyskanie porozumienia na linii pracodawca – pracownik oraz aktywnie stymulując rozwój rynku pracy. Polityka zatrudnienia znana i stosowana jest co prawda nie od dziś, nikt też nie opracował jej na potrzeby światowego kryzysu, jednak szczególnie teraz jej realizacja ma ogromne znaczenie. Większość podejmowanych działań ma na celu zmniejszenie bezrobocia oraz ściśle związanego z nim wykluczenia społecznego i osłabienia gospodarki kraju. Skuteczna polityka pracy, którą właściwie się realizuje, to nie tylko kwestia pomocy jednostkom, ale także znacząca poprawa wydolności finansowej i stabilności ekonomicznej państwa, dlatego ma tak ogromne znaczenie.
Definicja polityki jest bardzo szerokim pojęciem. Niestety, przez utożsamianie jej jedynie jednokierunkowo, sejmowo i rządowo, wydaje się mieć zdecydowanie pejoratywne znaczenie, pomijając istotne pozytywne jej aspekty. To niedobrze, bo mnożąc negatywne uczucia i powielając bez zastanowienia slogany i banały nie zmienia się rzeczywistości. Wydaje się co prawda oczywistym, że kiedy każdy narzeka, obśmiewa i wrze już na sam tylko dźwięk słowa polityka, automatycznie robi się to samo. Nie chodzi o zbawianie świata i zaprzeczanie faktom, ale warto czasem spojrzeć na różne kwestie, w tym także te kontrowersyjne i budzące cały wachlarz najróżniejszych odczuć i poglądów, jak wspomniana polityka z innej perspektywy, bez uprzedzeń i z góry narzuconego schematu myślenia. Warto zadać sobie pytanie, czym byłby naród gdyby nie polityka? Czym byłyby bez niej jednostki społeczne, organizacje, zrzeszenia i wszystkie inne grupy łączące ludzi? Niczym, w ogóle by ich nie było, bo bez polityki żadna forma organizacji społecznej nie jest w stanie funkcjonować na stałe.
Polityk jako osoba reprezentująca swoich obywateli powinna spełnić określone wymagania, związane z wyglądem, wykształceniem i umiejętnością bycia demagogiem. Po pierwsze, wiedza: nienaganna ze wszystkich bieżących wydarzeń, pełna jeśli idzie o historię reprezentowanego kraju, bezwzględnie ukończenie studiów wyższych z zakresu prawa, ekonomii, politologii lub stosunków międzynarodowych. Po drugie, wygląd: poważny, bez tatuaży, im wyższy wiek, tym lepiej, dostojny. Po trzecie, cechy charakteru: inteligentny, sprytny, lekkość w mowie, odważny, ze świadomością pełnionej funkcji. Po czwarte, koniecznie należy nauczyć się metod socjotechniki propagandy politycznej oraz zaczerpnąć wiedzę z psychologii polityki, by umiejętnie wybrnąć z krępujących, publicznych sytuacji, a także na tyle dobrze mówić, aby słuchający obywatele uwierzyli w wypowiadane słowa. Polityki powinien dobrze manipulować ludźmi, sytuacjami i otoczeniem, w jakim się znajduje, jednak tak, by nie zostało to jawnie odkryte. Co jeszcze powinien mieć taki człowiek? Świadomość, że nie jest najważniejszy, jedyny i najmądrzejszy, a jedynie świadomość tego, że występuje w imieniu narodu, zgodnie z konstytucją swojego kraju. Jak widać polityka to wcale nie taki prosty zawód, potrzeba wiele, by przyswoić sobie pewne reguły politycznej układanki.
Nadrzędną wartością i dobrem społecznym, dającym obywatelom poczucie względnego bezpieczeństwa i stabilności życia w kraju, jest świadomość, że nie zagrażają mu wojny, ataki, czy naruszenie suwerenności. W zapewnieniu właściwych stosunków z innymi krajami pomaga właściwie opracowana polityka zagraniczna. Nie opiera się ona co prawda wyłącznie o kwestie zbrojnych działań i ewentualnych porozumień, mających służyć międzynarodową pomocą, ale kwestie te zajmują ważne miejsce. Polityka zewnętrzna ma na celu wdrażanie takich rozwiązań i prowadzenie takich działań, które przyniosą pożądane korzyści i zrealizują dążenia ekonomiczne, gospodarcze, czy polityczne na forum światowym. Działania te wymagają olbrzymiego doświadczenia tych, którzy o nich decydują i szeroko pojętej dyplomacji, ponieważ bardzo często dochodzi do tzw. konfliktu interesów. Oznacza to mniej więcej tyle, że polityka, jaką chce realizować jeden kraj, może godzić w założenia, interesy i gospodarkę innego. Sztuką są negocjacje międzynarodowe, które znajdują konsens.
Każda niemal kobieta marzy o dziecku. Nie każda od razu, nie każda w tej chwili, ale większość z nich widzi swoją przyszłość z potomstwem. Dziś jednak trudno o rodzinę wielodzietną. Tak, jak jeszcze w czasach naszych babć, rodzina z jednym, czy dwójką była wyjątkiem, tak dziś naturalna wtedy z piątką czy szóstką, wzbudza sensację. Od tamtych czasów wiele się zmieniło. Nie wiadomo, czy na nowe preferencje i modele rodzinne ma wpływ współczesna polityka, czy realia życia są aż tak inne. Wydaje się być zrozumiałym, że w ta niepewnych czasach trudno świadomie decydować się na większe potomstwo. Wielu rodziców boi się, że polityka rodzinna to teoria, a w praktyce zostaną sami z koniecznością wyczarowania dzieciom jedzenia. Taka sytuacja dla kraju nie jest dobra. Mniej rodzących się dzieci, to trudniejsza przyszłość dla nas, pokolenia aktualnie pracującego. By to się zmieniło, potrzebna jest mądrze opracowana i wdrażana polityka prorodzinna, która nie tylko pozwoli na poczęcie kolejnych dzieci, ale zapewni ich rodzicom choć minimum poczucia bezpieczeństwa na przyszłość.
W ostatnim czasie wyszło na jaw całkiem ciekawe zjawisko, mające miejsce w polskiej polityce. Dotyczy ono naturalnie polityków, którzy przyznają sobie nagrody w dowód ciężkiej pracy i ciekawych osiągnięć. Parodią całego faktu jest to, że polskie miasta popadają w zadłużenie, kryzys rośnie, niestety w złym kierunku. Polska nie jest krajem z wymarzonym budżetem, w którym znajduje się worek bez dna, w którym ciągle przybywa pieniędzy. Jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, ponieważ nad politykiem, który zasiada w parlamencie nie ma siły, która mogłaby odciągnąć go od tworzenia sytuacji, by zabrać dla siebie więcej. Nawet jeśli kiedyś dostał się do władzy najwyższej ktoś, kto miał uczciwe i dobre zamiary, to system i panująca atmosfera przekształciły tę osobę na tyle silnie, że nigdy więcej już nie pomyślała ona o uczciwości. I tak właśnie dzisiaj ludzie tracą pracę, zostają z nikłą pomocą państwa, ale z małą perspektywą na znalezienie kolejnej pracy, a szczególnie wybrani przez los, przyznają sobie nagrody za siedzenie i regularne przychodzenie na komisje sejmowe i inne zebrania. Jeśli przyszłość Polski leży w rękach takich polityków, to niekoniecznie może spotkać ten kraj pozytywna odmiana. Należy jednak być optymistą i samemu zacząć zmieniać świat, by przyznano w końcu nagrodę komuś, kto na nią ciężko zapracował.
Marketingiem politycznym nazywa się teorie, środki i techniki stosowane przez partie polityczne, by utworzyć i wykreować wizerunek partii oraz jej politycznych dominantów. W tym momencie powstały specjalne kierunki studiów, które przygotowują do pracy właśnie jako kreator myśli i obecności partii w społeczeństwie. Jest to niezwykle ważna umiejętność i dobrze jest mieć przy takim stanowisku osobę szczerze zaufaną i niezwykle kompetentną. Społeczeństwo nie ma zbyt dużego przekonania o słuszności jednej partii, w związku z czym nie do końca jest przekonana, czy wato zagłosować na tę partię, czy może inną, która poglądami jest bliska do poprzedniej, ale ma w sobie coś więcej, to coś nazywamy potencjałem na dobrą, prosperującą przyszłość. Metodami, które wykorzystuje marketing polityczny są najczęściej spoty telewizyjne, plakaty, czy ulotki. Ważne jest, by przygotowane materiały o danej partii dostały się w odpowiednią grupę zainteresowanych obywateli, co najlepiej sprawdzić przez sondaże, gdzie dane ugrupowanie otrzymuje najwięcej głosów. Może z nazwy praca przy ociepleniu wizerunku polityka lub partii wydaje się prosta, jednak wcale tak nie jest. Z pewnością jest to zawód z dużymi perspektywami na przyszłość, ponieważ cały system polityczny nie ulegnie nagłej przemianie i wybory nie znikną z powierzchni ziemi w państwach demokratycznych.
We współczesnym świecie spotyka się bardzo przykre zjawisko, które polega na dyskryminacji ludzi, którzy naszym zdaniem są słabsi, inni,mniej doskonali od nas. Naturalnym jest, że w świecie i życiu krążą stereotypy, czyli pewne cechy przypisane grupie ludzi. Najczęstszym przykładem jest segregacja rasowa, podział na białych i czarnych, czyli lepszych i gorszych. Nietolerancja jest źródłem napięć w społeczeństwie, które prowadzą do ciężkich konsekwencji politycznych. W teorii państwa demokratyczne skupiają swoje siły, by chronić mniejszości narodowych, etnicznych, kulturowych. Do form dyskryminacji zaliczyć można apartheid, czyli problem w Ameryce Północnej, gdzie dochodziło do absurdalnych sytuacji pomiędzy afroamerykanami a ludnością amerykańską, dyskryminację rasową i nietolerancję religijną. Przyporządkowanie człowieka po jego wyglądzie, czy po tym w jakiej wierze został wychowany jest wręcz skandaliczne. A po dziś dzień na świecie giną ludzie, ponieważ władza nie potrafi zapanować nad zachowaniami obywateli teoretycznie silniejszych. Zjawisko dyskryminacji współcześnie objawia się szczególnie na grupach homoseksualnych. Wiele państw ma w swoich planach zalegalizowanie związków partnerskich, co także spotyka się z krytyką środowisk konserwatywnych.